Nietłukące, wielorazowe ozdoby choinkowo-stroikowe

Już skończyłam, a raczej NARESZCIE skończyłam "dziubdziać" te maleństwa! Jest ich około dwóch setek, można je dobierać w komplety bądź cieszyć się pojedynczymi egzemplarzami. Ozdobią każdą gałązkę i stroik. Mają tę przewagę, że nie tłuką się, można je wyprać i używać wielokrotnie. Niektóre wyglądają dosyć apetycznie choć do konsumpcji się nie nadają (w razie WU nie są trujące:)

Wspólna fotografia pamiątkowa

ptaszęta...

kilka egzemplarzy nadziałam na patyczek aby się lepiej prezentowały w stroiku lub doniczce...

tildowe serca w kształcie sopelków...

...jest kilka duuużych i małych...

...różnią się też deseniami i kolorami...

A tu tradycyjne piernikowe serduszka w czterech wariantach kolorystycznych

Choinki, najlepsze te prawdziwe - ale tylko uszyte :)

Apetyczne ludziki piernikowe :) ...

...i na koniec tego bałaganu gwiazdki do powieszenia

Komentarze

  1. Anonimowy14 grudnia 2011 08:23

    Śliczne są te ozdoby!

    OdpowiedzUsuń
  2. Agata14 grudnia 2011 15:36

    A jest taka tradycja, że zawsze powinna się stłuc jedna ozdoba... ale takich pięknych to szkoda :p
    Są śliczne! Ja też robię nietłukące, ale satynowe:) Zapraszam! :)

    OdpowiedzUsuń
  3. Anonimowy14 grudnia 2011 20:31

    Wszystko śliczne! Małgosiu, powodzenia na kiermaszu, pozdrawiam Bożena

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Sierpniowe skarby

Obraz
Sierpniowe słońce ma wyjątkową moc. Nie ma wiekszej wolności i poczucia piękna niż jazda rowerem w blasku bursztynowych promieni, wygrzewanie się w ich południowym cieple, podziwianie zachodów u boku ukochanego człowieka,... Zatrzymam te momenty w pamięci. Będą mnie ogrzewały przez resztę roku. Zachowam smak własnoręcznie wyhodowanych pysznosci, piękno detali dojrzałego lata, atmosferę niezapomnianych podróży... Nie ma większej wdzięczności kiedy końcówka sierpnia zachwyca temperaturą, bliscy garną się do wspólnego spędzania czasu i jakże zwyczajnego ale niezwykłego bycia w tym zachwycającym momencie roku.
Czytaj więcej

Sto mil ciszy...

Obraz
Tego szukam w górach. Zachwytu, człowieczeństwa, odosobnienia. Bliskości pokrewnej duszy. Ciszy ale też głębi pozornie nieistotnych rozmów. (Bo wtedy mówi się tylko to, co trzeba). Piękna nieuchwytnego i ulotnego jak dym z ogniska, blask gwiazd, płynące po niebie obłoki, spadające liście, szum lasu... Gór nie da się posiąść zachłannie, w pośpiechu, na siłę, byle więcej, byle mocniej, byle szybciej... Dlatego wyruszam w te niepopularne miejsca. Ciche, piękne, pustelnicze... Atrakcyjne, dla tych, którzy wiedzą... I niech tak pozostanie jak najdłużej.
Czytaj więcej